Maska

Synowi zamarzyła się maska. Maska jaką podobno (nie znam się na tym, więc pozostaje mi wierzyć, że Młody wie co mówi) noszą hokeiści. Pomysł niezbyt przypadł mi do gustu, bo po obejrzeniu zdjęć takich masek skojarzenie miałam tylko z horrorami.
http://tnij.org/fehz
http://www.frightcatalog.com/i/360x360/1213015.jpg
http://tnij.org/feh2
Na szczęście okazało się, że u nas takich się nie kupi a jeśli już się trafią to cena jest odstraszająca...
Niestety nie przewidziałam zjednoczenia frontu ojcowsko-synowskiego...
Rzucili wyzwanie, stwierdzili, że skoro mama potrafi różne cuda to oni też...
Tydzień trwały dyskusje, poszukiwania odpowiedniej masy i przełamywanie moich obaw. Z braku manekinowej głowy masa miała być wylepiona na twarzy Młodego!! Do tej pory słabo mi się robi gdy o tym myślę a wizje przeróżnych wysypek, uczuleń, duszności nie chcą opuścić mojej głowy.
Ale kto przekona facetów? Zdecydowanych na wszystko?
Nadszedł ten wielki dzień. Po wysmarowaniu twarzy grubą warstwą kremu, zabezpieczeniu włosów, oczu, nosa i ust. Mąż zaczął operację nakładania masy. Ja poza funkcją "przynieś, wynieś, pozamiataj" z niepokojem obserwowałam syna, który będąc żywym, nawet bardzo żywym dzieckiem, teraz nie ruszając się miał spędzić ok. 3 godzin. Nie wspomnę o braku możliwości podrapania się po swędzącym, akurat wtedy, nosie ;-) To stanowczo było wbrew jego naturze :-)
Masa dość szybko zaczęła twardnieć, ostatnim rzutem na taśmę udało mi się z niej zrobić serduszka i gwiazdki. Po ok. 2 godzinach syn uszczęśliwiony mógł wreszcie zmienić pozycję i usiąść.

 

 

Podsuszanie suszarką skróciło czas jego unieruchomienia :-), niestety maska schła jeszcze przez 3 dni. Potem mąż wykończył i wymodelował ją masą gipsową. Pęknięcia zastały pokryte klejem, zalakierowane, pomalowane i znowu polakierowane.

 

 

A tu Młody uszczęśliwiony

Ehh te dzieci...

Młody ma zapowiedziane, maskę może ubierać tylko w domu i że na zabawę karnawałową pójdzie w towarzystwie ochroniarza... :-)